DOGO CANARIO
Pochodzenie: Wyspy Tenerife i Gran Canaria.
Użytkowość: W przeszłości, pies bojowy. Obecnie stróżujący i obrończy; także pomocnik przy bydle rogatym.
Systematyka FCI: Nr 346, grupa II, typ molosa.
1. Wygląd ogólny psa: Pies średnich rozmiarów, o prostym profilu. O prostym i bardzo proporcjonalnym wyglądzie. Jego tułów jest dłuższy od wysokości w kłębie. U samic ta cecha wydłużenia jest nieznacznie bardziej zaznaczona. Głowa masywna, "kwadratowa" o szerokiej czaszce. Górne wargi luźno nachodzą na dolne. Błony śluzowe koloru czarnego. Zęby mocne, szeroko rozstawione i na ogół mocno osadzone. Oczy w kolorze kasztanowym, średniej wielkości. Uszy wysoko osadzone. Szyja Cylindryczna, mocno umięśniona i pokryta grubą, wiszącą, elastyczną skórą. Lekko zarysowany drugi podbródek. Grzbiet krótki, prosty. Szerokie osadzenie ogona. Pierś szeroka i obszerna. Brzuch średnio zebrany. Kończyny przednie doskonale prostopadłe, o kościach szerokich mocnych. Łapy kocie. Kończyny tyle potężne i umięśnione, z niezbyt zaznaczonymi kątami i z prawidłowymi prostopadłościami, z łapami kocimi troszeczkę dłuższymi od przednich. Skóra elastyczna i gruba. Włos krótki, bez podszycia, trochę szorstki. Maść w ramach gamy pręgowanej i płowej z czarną maską.
2.Ważne proporcje: Długość czaszki/długość pyska = 6/4. Długość tułowia = wysokość w kłębie + 10%. Obwód klatki piersiowej = wysokość w kłębie + 1.
3. Zachowanie: Charakter: Już sam jego wygląd wskazuje na dużą siłę. Groźne spojrzenie. Szczególnie obdarzony przez naturę do pełnienia funkcji stróża i psa obronnego, i tradycyjnie już do prowadzenia stad bydła rogatego. Z charakteru porywczy. Zwinny bojownik, jest to tendencja wynikająca z atawizmu. Głos groźny i głęboki. Jest łagodny i zacny wśród swoich, a nieufny wobec obcych. W przeszłości wykorzystywany głownie jako pies bojowy.
4. Głowa: Typ krótkogłowy. Tendencja sześcianowa. Duża, silna. Piramidalny kloc szeroki u nasady. Wygląd masywny. Proporce czaszka-pysk wynoszą 6 do 4. Obniżenie czołowo-nosowe nie jest nagłe, ale jest wyraźnie zaznaczone.
4.1 Obszar czaszkowy: Wypukły w kierunku przedniotylnym i bocznym. Łuk kości jarzmowej wyraźnie zaznaczony z dobrze rozwiniętymi mięśniami skroniowymi. Obniżenie pomiędzy zatokami czołowymi zaznaczone. Grzebień potyliczny słabo zaznaczony.
4.2 Obszar Twarzowy: Trufla, nos: szeroki, mocno pigmentowany na czarno. Dziurki szeroko otwarte.
Wargi: Średnio grube i mięsiste. Górna, lekko zwisająca i w swoim połączeniu, widziana z przodu, tworzy odwrócone V. Błony śluzowe są koloru ciemnego, chociaż może pojawić się ton różowaty, jednakże ciemny jest kolorem pożądanym.
Zęby: Z bardzo mocną podstawą implantacyjną i na ogół mocno osadzone. Zważywszy na jego pochodzenie, dopuszcza się prognatyzm (silne wysunięcie ku przodowi części twarzowej czaszki), zgryz typowy dla molosów Presa. Nie jest karalny brak któregoś z przedtrzonowych, ponieważ zadanie chwytania wykonuje siekaczami i kłami, które powinny być zębami równymi i okazałymi. Kły szeroko rozstawione do boków. Podniebienie z wyraźnym żłobkowaniem w odcieniu różowatym.
Oczy: Lekko zaokrąglone, dobrze oddzielone. Powieki pigmentowane na czarno. Kolor oscyluje pomiędzy średnim a ciemnym brązem w zależności od umaszczenia.
Uszy: Wiszące gdy są całe. O nagłym zrywie, średniej wielkości i wysokim osadzeniu. Zwijają się na ogół w różę. Jeżeli są cięte, zgodnie z tradycją, stoją wyprostowane lub półwyprostowane prezentując trójkątny kształt. Psy z całymi uszami będą współzawodniczyć na tych samych warunkach co psy z uszami ciętymi.
5. Szyja: Cylindryczna, prosta, masywna i bardzo muskularna. Jest raczej krótka, a skóra na jej dolnym brzegu jest luźna, co ma wpływ na tworzenie się drugiego podbródka średniej wielkości. Długość średnia: od 18 do 2 0cm.
6. Tułów: Jego długość normalnie przekracza w kłębie o ok. 10-12%. Górna linia: Od kłębu wznoszący się w kierunku zadu.
Klatka piersiowa: szeroka i bardzo rozległa, wyraźnie zaznaczonymi mięśniami piersiowymi. Widziana z przodu, powinna dochodzić przynajmniej do poziomu łokcia. Obwód klatki piersiowej jest normalnie równy wysokości + 1/4, ale dobrze jest gdy ta proporcja jest przekroczona. Żebra w kształcie ładnych łuków, o strukturze prawie cylindrycznej.
Zad: Nie jest defektem, gdy wysokość kłąb - zad jest taka sama.
Linia dolna: Brzuch lekko zebrany, tworzy linię łuku, przedłużenie klatki piersiowej. Boki słabo zaznaczone, tylko zasugerowane.
Ogon: Wysoko osadzony, giętki, gruby od urodzenia; wysubtelnia się w stronę środka; sięga aż do przegubu kolana (kończyny tylniej), o średnim osadzeniu. W bezruchu można zaobserwować lekkie skrzywienie boczne. W ruchu podnosi ogon jak szablę z czubkiem do przodu, bez zawinięcia na końcu.
7. Kończyny:
7.1 Kończyny przednie (część przednia): Doskonale prostopadłe, proste, z dobrej kości, pokryte potężnym i widocznym umięśnieniem.
Łopatki: mocne i umięśnione.
Ramię: mocne i umięśnione.
Łokcie: ani zbytnio nie przylegają do klatki piersiowej, ani nie są otwarte do zewnątrz.
Przedramię: pionowe, o mocnej kości.
Łapy: kocie ze zwartymi palcami i z solidnymi pazurami.
7.2 Kończyny tylne (cześć tylna): potężne i doskonale prostopadłe z profilu i z boku.
Udo: bardzo umięśnione.
Przegub kolanowy: bez zniekształceń.
Łapy: kocie, z palcami nieznacznie dłuższymi niż w kończynach przednich. Normalnie brak jest ostróg, jednakże ich obecność może zmniejszyć ilość przyznanych punktów, choć nie stanowi powody do dyskwalifikacji. Kąty tylnie są słabo zaznaczone.
8. Chód: Rytmiczny, żywy trucht. Nie osłania dużego terenu ze względu na kąty kości promieniowej. Powinien sprawiać wrażenie mocy i wigoru i zwinności ruchów.
9. Skóra: Gruba. Luźniejsza na szyi, gdzie tworzy lekki podbródek.
10. Szata:
Sierść: Krótka na całej powierzchni, na ogół grubsza na kłębie, gardle i grzebieniu pośladkowym. Bez podszycia. Zwarta na ogonie. Z wyglądu prosta, a nawet przejawia pewną szorstkość.
Umaszczenie: Pręgowane w całej swojej gamie, od ciemnego bardzo ciepłego do neutralnego szarego bardzo jasnego, lub blond. Płowe w całej swojej gamie łacnie z kolorem piaskowym. Czasami może mieć plamy dookoła szyi (jak chomąto) lub na kończynach (obuwie). Płowe w całej swojej gamie, ale najlepiej gdy obecność koloru białego była maksymalnie zredukowana. Z reguły psy te mają białą plamę na piersiach, krótszą lub dłuższą. Maska jest zawsze ciemnego koloru i może sięgać aż do wysokości oczu.
11. Wzrost i masa: Psy - od 59 do 64 cm ( w kłębie). Suki - od 55 do 59 cm. Od zwierząt, które przekraczają limit wzrostu należy domagać się prawidłowej proporcji pomiędzy długością kończyn a wielkością tułowia.
Masa: średnia u psów - 42 do 50 kg; średnia u suk - 38 do 45 kg.
12. Wady: Drobne: nadmierne zmarszczki w okolicy czaszkowo-twarzowej. Obecność ostróg.
Znaczne: słaba pigmentacja trufli. Wargi nadmiernie zwisające. Nadmierny prognatyzm. Zwierzęta o wyglądzie lekko charcim. Niedostatki na masce. Prostopoadłosci nieprawidłowe lub skrzywione. Charakter niezrównoważony. Wygląd wątły i niedostatki w budowie. Głowa, która nie trzyma proporcji czaszkowo-twarzowych. Ogon zwinięty, o takiej samej grubości na całej swej długości, amputowany lyb zdeformowany.
Dyskwalifikujące: Zwierzęta monorkidyczne, kryptokidyczne lub kastraty. Z białymi plamami przekraczającymi 40%. Enognatyzm. Całkowity brak pigmentacji na trufli lub na błonach śluzowych
|
